W 2015 roku odkrycie iwermektyny, leku stosowanego w leczeniu licznych najbardziej wyniszczających chorób tropikalnych na świecie, uhonorowano nagrodą Nobla z dziedzinie fizjologii i medycyny (Satoshi Ōmura and William Campbell). Badania nad iwermektyną trwają od ponad 40 lat, głównie dlatego, że lek ten wykazuje szeroki zakres różnorodnego działania na wiele różnych pasożytów, dlatego znajduje się na ona liście leków podstawowych WHO.
Celem naszego artykułu przeglądowego, opublikowane w prestiżowym European Journal of Medicinal Chemistry (IF = 6,7; 200 punktów MEN) jest obszerna ocena literatury (330 publikacji) na temat licencjonowanych zastosowań iwermektyny u ludzi i zwierząt domowych, jak również jej zastosowań „poza wskazaniami” i w badaniach eksperymentalnych nad właściwościami przeciwpasożytniczymi.
Artykuł powstał w ramach naszej wieloletniej współpracy z parazytologiem prof. Dietmarem Steverdingiem (Norwich Medical School, University of East Anglia, Norwich, UK), w trakcie realizacji projektu DIAMENTOWEGO GRANTU zatytułowanego „Synteza oraz badania właściwości przeciwnowotworowych i przeciwpasożytniczych nowych pochodnych iwermektyny” (0159/DIA/2020/49), finansowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki. Kierownikiem projektu i pierwszym autorem w publikacji jest mgr Michał Sulik.
Michał Sulik, Michał Antoszczak, Adam Huczyński, Dietmar Steverding,
Antiparasitic activity of ivermectin: Four decades of research into a “wonder drug”,
(2023) European Journal of Medicinal Chemistry, 115838. – artykuł w otwartym dostępie